روغن معدنی یا همان روغن بچه، مضر است؟

همه ما مطمئناً از روغن معدنی یا همان روغن یچه استفاده کرده ایم، اما آیا این ماده را می شناسید و از عوارض جانبی آن آگاه هستید؟

پوست بزرگ‌ترین عضو بدن انسان است و برای انجام وظایف مهم و بسیار متنوع خود، باید از تغذیه مناسبی بهره‌مند باشد. ما باید به آنچه که برای پوستمان اتفاق می‌افتد، به اندازه آنچه که می‌خوریم و می‌نوشیم، اهمیت بدهیم. یک چیزی قطعی است و آن این است که هیچ زمانی برای ایجاد تغییر دیر نیست و قطعاً در این مورد کاری از دستتان برمی آید.
در واقع بیشتر مواد تشکیل دهنده محصولاتی که استفاده می‌کنیم، از طریق پوست جذب بدن می‌شوند. شرکت‌های آرایشی بزرگ همچنان به استفاده از ترکیبات مصنوعی و پتروشیمی در محصولات مراقبت‌های شخصی ادامه می‌دهند. همین حالا هر لوسیون، کرم، شامپو، حالت دهنده مو یا خمیر دندانی را که در خانه دارید، برداشته و ببینید چه تعداد از ترکیبات آن طبیعی است. بر اساس استانداردهای بسته بندی محصولات شخصی، در برچسب روی محصولات هرچه نام ماده‌ای پایین‌تر نوشته شده باشد، به‌‌ همان اندازه مقدار کمتری از آن ماده استفاده شده است. بنابراین امروز چقدر مواد مصنوعی به پوستتان خورانده‌اید؟ پوست مانند فیلتر بدن عمل می‌کند، حتی کوچک‌ترین مولکولی که با چشم غیر مصلح دیده نمی‌شود، توسط پوست جذب می‌شود و در برخی موارد در بدنمان انباشته می‌شود.
اول به روغن‌های معدنی (وازلین) که به طور رایج در لوسیون‌ها، کرم‌ها و محصولات بهداشتی تجاری به کار می‌رود می‌پردازیم. روغن معدنی، روغن مایع شفاف بدون بو است که فاسد نمی‌شود. این ماده به عنوان محصول جانبی تقطیر گازولین از نفت خام تولید می‌شود. روغن معدنی مایعی پس مانده است و قیمت آن به دلیل فراوانی این ماده بسیار پایین است. در واقع، هزینه دور ریختن روغن معدنی گران‌تر از خرید آن است.
روغن معدنی همچنین ماده اصلی بسیاری از محصولات مراقبت‌های بهداشتی نوزادان است. روغن معدنی ماده اصلی وازلین نوزاد، صابون مایع بچه و لوسیون‌های بچه است. همانطور که در بالا ذکر شد، تولید کنندگان می‌تواند این محصولات را که فاسد نمی‌شود به قیمت ارزانی تهیه کنند. اما مشکل اینجاست که روغن معدنی با بدن انسان بیگانه است و تاثیرات مضر بسیاری بر بدن دارد، مخصوصاً در بدن نوزادان. برخی از اثرات روغن‌های معدنی ممکن است کمی حیرت آور باشد.
روغن معدنی به عنوان لایه‌ای نازک روی پوست عمل می‌کند. این ماده به سختی جذب می‌شود، منافذ پوست را بسته و توانایی پوست در حذف مواد سمی را کند می‌کند. به یاد داشته باشید که پوست بزرگ‌ترین عضو بدن است و نقش مهمی در حفظ سلامت کل بدن دارد! این روغن بعد از جذب شدن توسط کبد تجزیه شده و وارد مجرای روده می‌شود. در آنجا تمامی ویتامین‌های قابل حل در چربی را جذب می‌کند. در واقع ویتامین‌های مهم را که دیگر بدن قادر به جایگزین کردن آن‌ها نخواهد بود، می‌دزدد. این مساله در ‌‌نهایت به کمبود مواد مغذی منجر می‌شود. مطالعات همچنین حاکی از به وجود آمدن اَشکالی از ذات الریه به نام ذات الریه شبه چربی (lipoid pneumonia) بوده‌اند که ناشی از کاهش عملکرد شش‌ها در اثر وجود روغن‌های معدنی است. به خاطر چنین خطر‌هایی، جامعه پزشکی استفاده خوراکی از روغن‌های معدنی یا به عنوان جزء ترکیبی دارو‌ها را ممنوع کرده است.
برخی‌ها معتقدند که به کاربردن روغن معدنی روی پوست هیچ خطری ندارد، زیرا روغن معدنی به کار رفته در محصولات آرایشی و بهداشتی تقطیر و تصفیه شده است. بسیار خوب، گازولین نیز تقطیر و تصفیه شده است، ولی آن را روی پوستمان نمی‌مالیم و مطمئنیم که روی پوست فرزندمان هم نخواهیم مالید. از آن‌ها بخواهید که فهرستی از مواد مغذی و ویتامین‌های موجود در روغن معدنی را به شما بدهند و از آن‌ها بپرسید که این ماده معدنی از چه گیاه، درخت، گیاه دارویی و از چه گلی گرفته شده است (محتوای روغن معدنی را مشخص کنید نه محصولات یا سایر ترکیباتی که حاوی آن است.) اگر می‌خواهید از آن استفاده کنید، از آنجایی که جامعه آزادی هستیم شما را از نوشیدن یا مالیدن آن به پوستتان منع نمی‌کنیم. آیا ۲۰، ۳۰ سال پیش این همه هشدار در خصوص سرطان پوست توانست کسی را از حمام آفتاب منع کند؟

http://www.parsegard.com/childchildcare/